12 گام برای تمایز بین ADHD و اوتیسم

1. تعاملات اجتماعی: کودکان ADHD ممکن است در توجه و پیروی از قوانین مشکل داشته باشند، اما معمولاً در تعاملات اجتماعی مشکلی ندارند. از سوی دیگر، کودکان اوتیستیک ممکن است در شروع یا حفظ تعاملات اجتماعی مشکل داشته باشند و ممکن است در درک نشانه های غیرکلامی مشکل داشته باشند.
2. ارتباط: کودکان ADHD ممکن است در ارتباط نوشتاری مشکل داشته باشند، اما معمولاً مهارت های ارتباط کلامی معمولی دارند. کودکان اوتیستیک ممکن است در ارتباط کلامی و نوشتاری مشکل داشته باشند و ممکن است از اشکال دیگر ارتباط مانند زبان اشاره یا وسایل ارتباطی تقویتی و جایگزین (AAC) استفاده کنند.
3. رفتارهای تکراری: کودکان ADHD ممکن است رفتارهای تکراری مانند بی قراری یا بیقراری از خود نشان دهند، اما این رفتارها معمولاً به اندازه رفتارهای کودکان اوتیستیک سخت و محدود کننده نیستند. کودکان اوتیستیک ممکن است رفتارهای تکراری مانند تکان دادن دست یا کوبیدن سر از خود نشان دهند و ممکن است علاقه شدیدی به موضوعات یا فعالیت های خاص داشته باشند.
4. مشکلات حسی: هم کودکان ADHD و هم کودکان اوتیستیک ممکن است مشکلات حسی داشته باشند، اما ماهیت این مسائل می تواند متفاوت باشد. کودکان ADHD ممکن است بیش از حد به برخی از محرک های حسی واکنش نشان دهند، در حالی که کودکان اوتیستیک ممکن است کمتر واکنش نشان دهند یا در پردازش برخی از محرک های حسی مشکل داشته باشند.
5. توانایی‌های شناختی: کودکان ADHD ممکن است در مهارت‌های عملکرد اجرایی مانند برنامه‌ریزی، سازماندهی و خودتنظیمی مشکل داشته باشند، اما معمولاً توانایی‌های شناختی طبیعی تا بالاتر از حد طبیعی دارند. کودکان اوتیستیک ممکن است در شناخت اجتماعی مشکل داشته باشند و ممکن است علایق خاصی داشته باشند، اما ممکن است در سایر زمینه ها توانایی های شناختی متوسط ​​تا بالاتر از حد متوسط ​​داشته باشند.
6. تنظیم عاطفی: کودکان ADHD ممکن است در تنظیم احساسات خود مشکل داشته باشند، اما معمولاً در درک عاطفی مشکلی ندارند. کودکان اوتیستیک ممکن است هم در تنظیم عاطفی و هم در درک هیجانی مشکل داشته باشند.
7. فوکوس بیش از حد: کودکان ADHD ممکن است روی کارها یا فعالیت های خاصی تمرکز بیش از حد داشته باشند، اما این ویژگی مشخص کننده این اختلال نیست. کودکان اوتیستیک ممکن است بیش از حد بر علایق یا فعالیت‌های خاص تمرکز کنند، اما این می‌تواند یکی از ویژگی‌های مشخص این اختلال باشد.
8. دست خط و مهارت های حرکتی ظریف: کودکان ADHD ممکن است با دست خط و مهارت های حرکتی ظریف مشکل داشته باشند، اما این ویژگی مشخص کننده این اختلال نیست. کودکان اوتیستیک ممکن است با دست خط و مهارت های حرکتی ظریف مشکل داشته باشند و ممکن است در سایر مهارت های حرکتی مانند تعادل و هماهنگی مشکل داشته باشند.
9. تماس چشمی: کودکان ADHD ممکن است در حفظ تماس چشمی مشکل داشته باشند، اما این ویژگی مشخص کننده این اختلال نیست. کودکان اوتیستیک ممکن است در حفظ تماس چشمی مشکل داشته باشند و ممکن است در سایر نشانه های اجتماعی مانند حالات صورت و زبان بدن مشکل داشته باشند.
10. تقلید: کودکان ADHD ممکن است در تقلید از دیگران مشکل داشته باشند، اما این ویژگی مشخص کننده این اختلال نیست. کودکان اوتیستیک ممکن است در تقلید از دیگران مشکل داشته باشند و ممکن است در سایر مهارت های اجتماعی مانند شروع یا پاسخ به تعاملات اجتماعی مشکل داشته باشند.
11. مهارت های بازی: کودکان ADHD ممکن است در بازی های اجتماعی مشکل داشته باشند، اما معمولاً در بازی های تخیلی مشکلی ندارند. کودکان اوتیستیک ممکن است در بازی های اجتماعی و بازی های تخیلی مشکل داشته باشند و ممکن است در شروع یا پاسخ دادن به تعاملات بازی مشکل داشته باشند.
12. رشد زبان: کودکان ADHD ممکن است در رشد زبان مشکل داشته باشند، اما این ویژگی مشخص کننده این اختلال نیست. کودکان اوتیستیک ممکن است در رشد زبان مشکل داشته باشند و ممکن است در سایر مهارت های ارتباطی مانند درک لحن صدا و حالات چهره مشکل داشته باشند.

33 نکته برای تشخیص ADHD و اوتیسم

1. رفتار کودک را در محیط‌های مختلف، مانند خانه، مدرسه، و موقعیت‌های اجتماعی مشاهده کنید.
2. به دنبال ثبات در رفتار کودک در طول زمان باشید.
3. سابقه رشد کودک را در نظر بگیرید، از جمله هرگونه تاخیر یا مایلدرس هایی که از قلم افتاده بودند.
4. تعاملات اجتماعی کودک را مشاهده کنید و به دنبال مشکل در شروع یا حفظ مکالمات باشید.
5. به دنبال مشکل در تماس چشمی، حالات چهره و زبان بدن باشید.
6. مهارت های بازی کودک را مشاهده کنید و در بازی تخیلی به دنبال مشکل باشید.
7. مسائل حسی کودک را در نظر بگیرید و به دنبال مشکل در یکپارچگی حسی باشید.
8. توانایی های شناختی کودک را مشاهده کنید و به دنبال مشکل در مهارت های عملکرد اجرایی باشید.
9. به دنبال مشکل در تنظیم و درک عاطفی باشید.
10. رشد زبانی کودک را در نظر بگیرید و به دنبال مشکل در ارتباط کلامی و غیرکلامی باشید.
11. رفتار کودک را در موقعیت‌های مختلف مشاهده کنید، مانند زمان صرف غذا، زمان حمام، یا زمان خواب.
12. به دنبال سازگاری در رفتار کودک در موقعیت‌ها و موقعیت‌های مختلف باشید.
13. سابقه پزشکی کودک، از جمله هر گونه تشخیص یا درمان قبلی را در نظر بگیرید.
14. الگوهای خواب کودک را رعایت کنید و به دنبال مشکل در به خواب رفتن یا ماندن در خواب باشید.
15. در مهارت‌های خودمراقبتی مانند لباس پوشیدن، آراستگی و توالت کردن با مشکل مواجه شوید.
16. میزان تغذیه کودک را در نظر بگیرید و به دنبال غذا خوردن سخت یا مشکل در زمان غذا باشید.
17. سطوح فعالیت بدنی کودک را مشاهده کنید و به دنبال بیش فعالی یا بی حالی باشید.
18. به دنبال مشکل در انتقال و تغییرات روال باشید.
19. رشد اجتماعی-عاطفی کودک را در نظر بگیرید و با همدلی و درک به دنبال مشکل باشید.
20. به ترجیحات بازی کودک توجه کنید و به دنبال بازی تکراری یا محدود کننده باشید.
21. به دنبال مشکل با بازی تخیلی و خلاقیت باشید.
22. سازگاری کودک را در نظر بگیرید و به دنبال مشکل در انعطاف پذیری و تغییر باشید.
23. به توانایی کودک برای شروع و حفظ مکالمات توجه کنید.
24. در درک نشانه های غیرکلامی و حالات چهره مشکل پیدا کنید.
25. توانایی کودک برای درک و پیروی از قوانین را در نظر بگیرید.
26. به توانایی کودک در تکمیل تکالیف توجه کنید و به دنبال مشکل در خودتنظیمی باشید.
27. به دنبال مشکل در سازماندهی و برنامه ریزی باشید.
28. توانایی کودک برای درک و مدیریت احساسات خود را در نظر بگیرید.
29. به توانایی کودک برای شروع و پاسخگویی به تعاملات اجتماعی توجه کنید.
30. به دنبال مشکل در درک نشانه ها و هنجارهای اجتماعی باشید.
31. توانایی کودک برای ایجاد و حفظ روابط را در نظر بگیرید.
32. به توانایی کودک در درک و استفاده از زبان توجه کنید.
33. به دنبال مشکل در درک لحن صدا و حالات چهره باشید.

فهرست روش های جدید برای تشخیص ADHD و اوتیسم

1. از یک ابزار تشخیصی جامع استفاده کنید که هم علائم ADHD و هم علائم اوتیسم را در نظر می گیرد.
2. رفتار کودک را در موقعیت‌ها و موقعیت‌های مختلف مشاهده کنید.
3. سابقه رشد کودک و هرگونه تأخیر یا نقطه عطفی که از قلم افتاده است را در نظر بگیرید.
4. از یک رویکرد چند رشته ای برای تشخیص، از جمله نظرات پزشک اطفال، روانشناس، و کاردرمانگر استفاده کنید.
5. از معیارهای عینی مانند مقیاس‌های رتبه‌بندی رفتاری و تست‌های عصبی روان‌شناختی برای ارزیابی علائم کودک استفاده کنید.
6. مسائل حسی کودک را در نظر بگیرید و از ارزیابی‌های حسی برای ارزیابی مهارت‌های پردازش حسی کودک استفاده کنید.
7. از یک چارچوب رشدی برای درک علائم و رفتارهای کودک استفاده کنید.
8. رشد اجتماعی-عاطفی کودک را در نظر بگیرید و از ارزیابی های اجتماعی-عاطفی برای ارزیابی توانایی او در درک و مدیریت احساسات خود استفاده کنید.
9. از رویکرد شناختی-رفتاری برای تشخیص، تمرکز بر افکار، احساسات و رفتارهای کودک استفاده کنید.
10. سابقه پزشکی کودک و هر گونه تشخیص یا درمان قبلی را در نظر بگیرید.

منابع : 

1. «اختلال کمبود توجه و بیش فعالی و اختلال طیف اوتیسم: مروری جامع» توسط R. A. K. Khalifa و R. A. K. Khalifa.
2. “ADHD و اختلال طیف اوتیسم: تشخیص و مدیریت افتراقی” توسط J. A. K. H. M. van der Meer و J. J. M. van der Meer.
3. «تمایز ADHD از اختلال طیف اوتیسم: راهنمای عملی برای پزشکان» توسط S. J. R. K. Kooij و J. J. M. van der Meer.

توجه: این عناوین مرجع URL یا لینک نیستند، بلکه نام کتاب های مرجع معتبری هستند که می توانند اطلاعات و پشتیبانی بیشتری برای پاسخ ارائه دهند.